06 41 205 475
info@bosscoaching.nl

28 feb 2017

Waar word jij blij van als je daaraan denkt of naar kijkt?

Het is dinsdagochtend. Ik zit achter mijn bureau en kijk naar buiten. Het regent en waait. Het lijkt wel herfst. “Somber weertje hoor.’ denk ik. Mensen lopen langs, verscholen onder een paraplu of met hun capuchon op. Weggestopt om maar niet nat te worden. Bang om nat te worden? Ik realiseer mij opeens dat ik het weer ‘somber’ denk. En dat ik de “somber-gedachte” vervolgens toepas op alle mensen die ik langs zie lopen. Ik voeg er ook nog een angstgedachte aan toe.

Ik kijk nog eens naar buiten. Het is al wat opgeklaard. Aan de overkant zie ik een fietser langsrijden met een paars regenpak met puntmuts. “Haha wat grappig” denk ik, “een paarse kabouter”. Tijdens regen kun je ook lol hebben om mensen die het niet uitmaakt hoe ze er uit zien, als ze maar droog blijven. Ik voel me blij worden.

Het weer is nauwelijks veranderd. Mijn stemming wel. “En dat door anders waar te nemen en een andere gedachte” besef ik me. De eerste keer keek ik naar buiten met het oordeel ‘herfstweer is somber weer’. Toen zag ik allemaal sombere dingen. De tweede keer keek ik gewoon naar buiten zonder oordeel. Toen viel me iets grappigs op. De gedachte aan dat grappige gaf me vervolgens een blij gevoel.

“Als mijn gedachten en gevoelens zo duidelijk met elkaar verbonden zijn, kan ik er voor kiezen om mij blij te voelen” concludeer ik. “En blij zijn vind ik een heerlijk gevoel, dan voel ik mij vol energie en straal ik”. “Het kan ook een beeld zijn, dat bij mij een blije gedachte oproept en dat mij het blije gevoel geeft, zoals het beeld van die fietser.” “Een foto kan ook het blije gevoel geven.” Wat een fijne gedachte dat ik het blije gevoel zelf kan oproepen.

Ik kijk wat dromerig uit het raam. Ik heb zoveel waarvan ik blij word als ik daar aan denk of daarnaar kijk. Ik voel me een gelukkig mens.

 

Ik ben benieuwd hoe jij deze blog vindt.

6 Responses

  1. Anke

    nog zonder dat ik jouw blog had gelezen…..
    na een tia verkreeg ik de verplichte rust als gevolg van niets kunnen. met hulp en veel geduld van medici en dierbaren situatie geaccepteerd waar niet kon worden verholpen, en verder langzaam opgeknapt, daarna het inzicht: ik wil/ga alleen nog dingen doen waar ik blij van word. Dan pas besef je met hoeveel stress en zorg je het normaal vond rond te lopen. Heerlijk als je dan dat allemaal.mag loslaten omdat het niet meer hoeft en verleden tijd is geworden; ” dag overtollige ballast”. heel bevrijdend. Leuk om in zo’n moment van terugblikken jouw blog vol waarheden rustig te kunnen lezen. Zo van: ja Ed je hebt gelijk, zo werkt dat, en heerlijk is het om alles te kunnen/mogen loslaten. Maar niet te vroeg, want anders mis je misschien een levensles. Er kan een hogere bedoeling zijn gelegen in de momenten waar een mens door heen moet. suc 6 Ed en voor je mooie woorden: hartelijk d’Ank

Leave a Reply